Lancering BLOG “Schoonheidsvlekken”

Als ik naar mijn schildersatelier ga dan verplaats ik mij in een andere tijd.

Want het huis is een dorpsgezicht.

Mooie woord toch een dorps gezicht.

Is dat dan in het Engels a face of a village ?

In ons dorp wonen meer dan 12.000 mensen die bepalen het uitzicht van ons dorp.

Jonge mensen, baby’s en kinderen. Tieners en pubers. Dan de actieve bevolking tot aan hun pensioen. Vervolgens de actieve bevolking na hun pensioen en last but not least de mensen waarvoor we zorg dragen via de mantelzorg.

Maar ik ben dus op weg naar mijn atelier. Als in een routine verwissel ik van kleren en ik doe mijn schildersoverall aan. Ook slechte schoenen en handschoenen horen bij mijn outfit.

Ik zet de tubes en potten verf gereed en leg de borstels, de penselen en de schraapmessen klaar.

Ik breng “schoonheidsvlekken” aan op het witte doek.

Letterlijk dus ‘schone vlekken’. Ik hou van mooie en schone mensen.

De abstracte vlekken, de brushstrokes dagen mij uit. Ze zijn een défi.

De verf, het geverfde kan kiezen om in de abstractie te blijven of om te kiezen voor een andere connotatie, een bladspiegel, een miroir, een weerspiegeling van gezichten. Geen vergezichten, maar doordiepe aangezichten van mensen.

Meteen nodig ik je uit om je op mijn blog GRATIS aan te melden.